Tajemnica gejszy - kim jest?

1
Tajemnica gejszy - kim jest?

 

Świat japońskich gejsz jest owiany mitami i tajemnicami. Chociaż prawie wszyscy rozpoznają ich charakterystyczny makijaż, fryzury i wyszukane kimono, zaskakująco niewiele osób naprawdę rozumie rolę gejszy w japońskim społeczeństwie.

Znane z gruntownego treningu w tańcu, śpiewie i sztuce konwersacji, gejsze są otoczone aurą tajemniczości. Kim właściwie jest  gejsza i jak wiele trudu trzeba włożyć w to aby osiągnąć taki poziom artyzmu?

Kim jest gejsza?

Słowo „gejsza” pochodzi od połączenia dwóch znaków: „gei”, co oznacza „sztuka” i „sha”, co oznacza „osobę”.

Droga do pozostania gejszą jest trudna i wymagająca. 

Najpierw kandydatka przechodzi przez shikomi, etap treningu, który może trwać nawet rok, zanim dostanie pozwolenie na zostanie Maiko. Maiko to już uczennica, która na codziennych, wielogodzinnych treningach uczy się śpiewać, grać na tradycyjnych japońskich instrumentach, tańczyć i zbawiać beztroską rozmową. Geiko to kobiety powyżej 20 roku życia, podczas gdy Maiko mają od 15 do 20 lat. Zasnuty tajemnicą i często niezrozumiany przez nie-Japończyków świat gejsz, jednocześnie zawsze był fascynujący. Oto kilka faktów, które warto poznać:

Maiko i Geiko

Maiko są praktykantami w szkoleniu na Geiko. Słowo Maiko dosłownie tłumaczy się jako tańczące dziecko. Mają one zwykle mniej niż 20 lat, stając się następnie Geiko. Geiko noszą peruki, podczas gdy Maiko mają naturalnie ułożone włosy, zwykle z większą ilością ozdób. Makijaż też jest inny, Maiko noszą więcej różu, ale najłatwiej je rozpoznać po ustach, pierwszoroczne Maiko malują tylko dolną wargę na czerwono, Maiko, która uczy się już drugi rok lub dłużej maluje cienką kreskę na obu wargach, podczas gdy Geiko maluje całe usta. 

Mizuage

Ich rola jest często źle rozumiana przez osoby niepochodzące z Japonii. Gejsze nie są kobietami lekkich obyczajów. W przeszłości prawo do dziewictwa gejszy (Mizuage) było sprzedawane przez dom gejszy. W rzeczywistości był to raczej sponsoring treningu Maiko, który był naprawdę drogi. Tylko bardzo zamożni mogli zapłacić za to prawo. Maiko nie musiały wchodzić w cielesne relacje z żadnymi klientami, nawet z mężczyznami, którzy zapłacili za ich dziewictwo. Ta praktyka dotyczyła raczej prostytutek Oiran i kobiet pracujących jako prowincjonalne gejsze w onsenach. Zakończyła się ona w latach pięćdziesiątych.

Taniec Gejszy

Tańcom towarzyszy tradycyjna muzyka japońska, która wyewoluowała z tańca wykonywanego na scenie kabuki. To bardziej wysublimowana, subtelna i kontrolowana forma tańca z niezwykle zdyscyplinowanymi ruchami podobnymi do t’ai chi. Jest w nim wiele ukrytych znaczeń, bo każdy gest opowiada jakąś historię. 

Sztuka Gejszy

Gejsza rozpoczyna naukę muzyki i tańca w bardzo młodym wieku (w tradycyjnej Japonii był to wiek 4-6 lat) i kontynuuje ją przez całe życie. Oczekuje się od nich, że będą trenować każdego dnia. Słowo gejsza dosłownie oznacza artystę. Nauka obejmuje głównie taniec, grę na shamisenie (instrument trzystrunowy), flecie, ko-tsuzumi (mały bęben) i taiko (duży podłogowy bęben). Niektóre gejsze pisały też piękne wiersze lub malowały obrazy, a nawet komponowały muzykę.

Rozmowa Gejszy

Gejsze to wykwalifikowane rozmówczynie, spędzają część dnia na czytaniu informacji o bieżących wydarzeniach, a nawet na wyszukiwaniu informacji o gościach, których planują przyjąć – zwykle znanych osób, polityków lub biznesmenów – aby mogły podtrzymywać rozmowę.

Styl gejszy

Jedną z rzeczy, które zauważa się od razu jest charakterystyczny ubiór i makijaż. Surowa, biała farba do twarzy, kontrastująca z czerwonymi ustami i olśniewającym kimonem, przyciąga uwagę. W rzeczywistości to Maiko jest najbardziej szykownie ubrana. Jest postrzegana jako nowicjuszka, która wciąż musi budować kontakty i zachęcać do patronatu, dlatego dziewczyny często mają wyszukane fryzury ozdobione kaskadowymi, kwiatowymi ornamentami. Wykonanie takiej fryzury zajmuje dwie godziny i odbywa się co tydzień. Geiko mają prostsze akcesoria i mogą nosić peruki. Te peruki zwykle zakrywają tył szyi Geiko, więc możesz również dostrzec Maiko, szukając niepomalowanej skóry na karku. Te niepomalowane linie mają na celu wydłużenie szyi. Szarfa kimona Geiko, znana jako obi, jest złożona w kształt pudełka, podczas gdy obi Maiko zwisa z jej pleców nisko do ziemi.

Dlaczego świat Gejszy jest tak tajemniczy?

Tajemnica Gejszy obraca się wokół koncepcji ekskluzywności i wyrafinowania. Trening Gejszy jest postrzegany jako przejście do tradycji i historii, a nie tylko umiejętności. Pozostają jednymi z nielicznych, które wciąż wiedzą, jak grać na tradycyjnych japońskich instrumentach. Zachowanie tej umierającej sztuki jest obowiązkiem Gejszy, co oznacza, że są odpowiedzialne za przekazywanie starożytnych japońskich pieśni i tańców nowym uczennicom. Reputacja Gejszy ucierpiała również z powodu powiązania z prostytucją. Należy podkreślić, że kurtyzany to nie gejsze. Dla gejszy zbliżenia fizyczne nie są czymś, co kiedykolwiek zaoferują klientowi. Nawet licytacja dziewictwa zwana Mizuage, już dawno przestała być praktykowana. To właśnie te błędne wyobrażenia, wraz z niezrozumieniem egzotyki tradycji, wyjaśniają, dlaczego bardzo ostrożnie strzegą swoich obyczajów.

 

Jeśli jesteś zafascynowany historią i kulturą Japonii, chcesz rozwijać swoją wiedzę i mieć z nią bliski kontakt na co dzień, zapraszamy na naszego bloga o Japonii. A w naszym sklepie znajdziesz japońskie gadżety i ozdoby, które przyniosą cząstkę tej wspaniałej kultury do Twojego domu.

Komentarze do wpisu (1)

2 sierpnia 2023

Kupię Mizuage od ładnej Maiko :)

do góry
Sklep jest w trybie podglądu
Pokaż pełną wersję strony
Sklep internetowy Shoper.pl